4, 3, 2, 1
Nauczyłeś się mierzyć czas jak odległość.
Wydaje ci się, że oddaliłeś śmierć.
Lecz oddaliłeś tylko myśl o niej.
Tym szybciej staniesz z nią twarzą w twarz.

1.
Mojej dupie jest na imię Śmierć.
Na drugie Kiedyś i gdzieś,
Na pewno na nazwisko Zatańcz ze mną i pieprz to.
Mam jej miłość po grób od pieluch.
Niewielu pokazało jej drzwi,
Jakich niewielu? Kurwa , jeden – Jezus.
Jej oczy są głebokie – sześć stóp, plus minus.
Jej spojrzenie mówi wprost – „Jestem tu, smutny synu”.
Jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się musi mieć,
A jak się robi długi, trzeba bulić je.
Zanim przytuli mnie pokażę jej,
Że nie ona mnie, ale ja ją mogę zmusić do łez, kurwa.
Kocham życie nad życie, zrozum.
Kocham życie nad rozum, nad pozór,
Nie zrozumiesz, jak nie czujesz głodu.
Jak planujesz w domu żyć w spokoju, stój w pokoju,
Ja muszę grać do zgonu, znowu opór melanż.
Nadzieja obumiera, Ikea urządzi ci życie .
Może ominie cię prąd i kitę jebniesz trochę później niż gro.
Mięso myśli, że armaty wystawione tu na salwy są.
Ej, nawet jeśli Boga nie ma już dawno,
To jest dobro i zło, wciąż konfrontując się z sobą.
Bieda i hajs – kto nas podzielił tak? Przeklinam go.
Ale chuj, jest jedna linia i front.
Nie zabijam, nawracam jak psa, który szcza mordą w piach.
Żeby poczuć syf, chcesz zobaczyć w jego oku świadomość?
Chcesz zobaczyć w twoim oku świadomość.
Dobro i zło, props dla tych co wybiorą miłość.
Nienawiść, życie, śmierć, tango, cash.
Kocham życie tańcząc, nienawidzą mnie zombie z S jak dolar w źrenicach,
S jak soma Huxleya, SS na pagonach, S jak skurwysyństwo na ulicach.
Jaki jestem mądry,
Zachciało mi się nie chcieć wątpić,
Mieć poglądy, mieć moc sądzić.
Wiesz coś? Podpij lekko.
Zamienię twoją pewność w przeszłość.
Bisz agnostyk?
Mówią mi: „Stąpaj twardo po ziemi”.
Wiem, tej kuli u nogi nie da się łatwo odkleić.
Uziemiony w świecie zdefiniowanym przez pieniądz,
Gdzie trzeba go mieć, by się uwolnić od niego.
Ciężko wybierasz nie wiedząc wszystkiego,
I wszyscy o tym wiedzą.
Nie można wiedzieć wszystkiego, no.
Nie wszyscy o tym wiedzą.
Myślenie uruchamia piaski, wciąga w wir, wątpliwość rośnie.
Chuj, co zrobić? Trzeba iść na żywioł.

Gra zaczyna nabierać kolorów, nie umywam rąk jak Piłat.
Jeśli mój los to gilotyna, to pójdę się ściąć.
Nie patrz na to ze śmiechem, ja znam to.
Świnie patrząc w ziemię nie wierzą w istnienie gwiazd.
To droga przez bagno, ludzie uświnią wszystko,
Albo ośmieszą ostatnie rzeczy, dla których warto żyć.
To boli jak te piękne dziewczyny, anioły z natury,
Co ten świat z nich uczynił?
Potwory kultury śmierci.
Brak szacunku do siebie, do innych, do świata,
I nie wiem jak inni, ja wobec mnie się go domagam,
Bo już czas podnieść głowy do gwiazd,
A nie za życia wkładać je w piach,
Ten świat jest nasz.
Ten świat jest nasz!